'İçerideki neyse dışarıdaki de odur'

Bugünlerde en çok nasıl başladın sorusunu alıyorum,benim de hikayeleri okurken ve dinlerken en merak ettiğim konuydu! Evet doğru zamandı,öyle olması gerekiyordu,mutsuzdum,arayışlarım vardı... Hepimizin ortak cümleleri bunlar... 

Bugün farkettim de benim en önemli başlangıç noktam sevgi;en saf en gerçek haliyle içimizde en derinimizde bulduğumuz benzeri ve tarifi olmayan sevgi... Ben başlarken mutsuzdum,hem de çok mutsuzdum! Kendimi parçalarcasına savaştığım bir Dünyam vardı! Sanıyordum ki daha çalışkan ve başarılı olursam insanlar beni sevecekti! Sanıyordum ki hatalarımla yüzleşmek yerine onlarla savaşırsam ve hırsımla üzerlerini kapatırsam galip gelen ben olacaktım! Öyle değilmiş!...

Meğer arkasına sığındığım duvarlarımın yıkılması gerekiyormuş;hayatımın temel direği olan başarısızlık en büyük korkummuş ve sinirli,gergin,inatçı ve azimli olmak istediklerini başarmaya yetmiyormuş!... Derler ya içeride ne varsa dışarıda da o vardır diye; içimde esnedikçe başlangıçta 'rüya' olarak nitelendirdiğim şeyler girdi hayatıma, hayatın dengesini yakalamaya başladıkça elimin ayağımın en önemli işlerimin de dengesi oturmaya başladı, yüreğimi temizlemeye başladıkça tertemiz yürekli insanlar tanımaya başladım... 

Evet hala düzeltemediğim şeyler,dikemediğim sökükler,temizleyemediğim duygularım var! Ama artık biliyorum doğru zamanda onları da halledeceğim... İyi geceler ✨🙏✨

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İçimdeki Yolculuk/Esra Özbay

Paul Mckenna / Sizi Zayıflatabilirim

Miraz Şeniz Erten/Göster Yüzünü Ey Aşk