Hayatımda sorguladığım ne varsa bu yolda öğretmenim oldu!

Onu ilk 98 yılında staj yapmak için Şubat tatilimi geçirdiğim bir İstanbul akşamında tanıdım.Teyzemin arkadaşları arasında en eğlenceli, en akıllı ve en zeki bulduğum; kendine has,içindeki çocuğu ve hayallerini hala yaşatan biriydi. Aradan geçen yıllarda teyzemden haberlerini alsam Elele'den ve gazetelerden röportajlarını takip etsem de kitabını okuyana kadar hiç bu kadar direkt dalmadı hayatıma. Teyzem kitaptan ilk bahsettiğinde Göster yüzünü Ey Aşk'ın başucu kitaplarımdan olacağını hiç tahmin edememiştim. Tüm zamansızlığıma ve hayat yoğunluğuma rağmen çok kitap okumaya çalışan biri olarak kitaplarımın mümkün olabiliyorsa imzalı olanlarının kütüphanemi süslemesini severim ben. Sanki o kitabı yazar imzalarken bana özel bir inerji gönderiyormuş gibi gelir. Şeniz'in de teyzemin arkadaşı olması sebebiyle kitabın imzalı olmasını daha çok istedim. Evet kitap çok başarılı, evet her birimiz içinde kendimizden birşeyler buluyoruz ama daha önemlisi röportaj yapılan 14 alanında uzma

2002-2012 23 yasında geleceğe dair umutları olan,hırslı,azimli genc bir kız olarak Ege Üniversitesi İktisat'tan mezun oluşumun 10. Yılında bugün üniversitemde kuzenimin mezuniyetine katıldım.İzmirli olmamam nedeniyle yıllarca kaldığım yurt,üniversite çarşısı,kampüs bugün nasıl bir nostalji yaşattı bana.Üstüne Cagricigimin 4 yıl boyunca cok yakından şahit oldugum üniversite maratonunu sona erdiren mezuniyeti de tuz biber oldu. Bennus bile gün boyu ona anlattıklarımla değişik seyler hissetti bugün eminim! Yıllar çabuk geçiyor yakalamaya bakın!...

Değişmek...Hele de saçta!karar vermesi bile günler,haftalar süren adımı atmak ne zordur!Bitmeyen sorular dönüp durur kafamızda; Ya tutmazsa?Ya saclarım yanarsa?Kim uğraşacak sürekli dip boya yaptirmakla?... Benim icin de durum 2 hafta oncesine kadar böyleydi!Daha fazla direnemedim değiştim bende! Aylardır boyatmamaya direndiğim saclarım karamelize oldu!koyu renk saclarımdan sonra alışamam,çiğ durur sandim ama genel olarak coookkk beğenildi. Bugün Özcancigimin araya attıgı balyajlarla tam rengini buldu. Yorumlarınızı alayım!...

Hayat ile hayal arasındaki fark görünüşte tek bir harf olmakla birlikte aslında hic de öyle değildir!hele hayat size hic hayal etmediğiniz seyler yaşatirsa cok fena!cok şükür hayat benim için hayal ettigime yakın... Bazı bazı isyan etsem,daha iyisini istesem de iyi bir isim,7 yıldır mutlu bir sekilde süren bir evliliğim ve dünyalar güzeli bir kızım var. Evet hayat zor,evet bunlara sahip olmanın bedelleri var ama sahip olduklarıma şükrediyorum,ve daha da iyilerini yasamak için daha cok çalışıyorum. Ya siz?

Bitmeyen haftasonları istiyorum,homeoffice bir is,Bennusla birlikte hem vakit geçirebileceğim hem de çalışabileceğim günler...cok mu? Hep diyorum;bana bir laptop,bir telefon,bir Tarayici&yazici ve şubede kasa ve operasyon işlemlerimi destekleyecek bir çalışan versinler bak nasıl satış rekorları kırıyorum! Kendimden çok eminim.isimi seviyorum,basarı duygusu en güçlü güdülerinden biri ama 2 gişe 4 duvarmarkasında sürekli birşeyleri yetiştirmeye çalışmaktan çok sıkıldım! Siz hic bu hayata,bu dünyaya,bu ise ait olmadıgınızı hissettiniz mi?ben buaralar sık sık hissediyorum.Gunlerim çoğunlukla bedenim iste beynim evde seklinde geçiyor.Bir sıçrama yapmak istiyorum ama nasıl? Çok istersem evren bana istediğim o isi sunar mı?istemek herseye yeter mi? Bir de denizden uzaklaşmak hic istemiyorum!bu hayattan en buyuk dileğim;belki daha zor ama daha bana uygun,yaratıcı,geliştirici bir is ve denizden uzak olmayan bir ömür!...Allah beni denizden uzaklaştırmasın!