İtiraf

Herşey beyinde bitiyor denir ya gerçekten de öyle! Mesela ben! Akşamüstü beşten sonra karnım çok aç değilse, evde kalabalık bir yemek yoksa ve özellikle yalnızsam yemek yemek aklıma bile gelmez. Çoğunlukla akşamları hiçbir şeyyemede yatarım. Ama sabah uyanınca gece hiçbir şey yemeden yatmanın da verdiği açlıkla öğleden sonra özellikle ne bulsam yerim.(kendimi kısıtlamasam yani) Hele işteysem ya da masa başında bildiğin gözüm döner. Zaten çok sevdiğim çikolata gözümde daha da değer kazanır; sanki elması yenilebilir birşey yapmışlar ben de yemelere doyamıyorum. Tamam insan çikolata sever ama hiç mi bıkmaz yemekten? Ben bıkmam. Şimdilerde daha iyiyim aslında! Epey körelttim nefsimi; eskiden gece uykumdan uyanıp çikolataya,tatlıya saldırırdım! Bende masa başında yemek diye bir algı var; hatta takıntı bile olabilir. Evde koltukta saatlerce otururum aklıma yemek gelmez. Hatta eşim kızar insan akşamları meyve, çerez çıkarır diye! Oysa masa başında hiç yemediğim şeyler bile aklıma gelir, yemeğe misafir varsa en çok yemeği ben yerim, iş yerinde masamın üstü, çekmecelerim hep doludur ve akşama kadar hepsi bitmiş olur. Mesela bu sabah da hiç aç olmama rağmen evde Bennuyu masada kahvaltı ettirirken 1 kase müsli, şubede kahveyle birlikte 2 tane çikolata yedim. Bu masa başı yeme takıntısının (artık resmen o hale dönüştü) nereden geldiğini çok bulmaya çalıştım. Kendimce sonuşlara da ulaştım (Lisede ders çalışırken annem masamıza sürekli meyve, kek getirdi; aile yemekleri mutlaka masada yenirdi ve annem çok güzel yemek yaptığı için tıka basa yemek yemiş gibi kalkardık.) Sorunu bulmak çözümün yarısı olabilir ama ben diğer yarıyı bulamadım henüz! Çok kitap okudum, olumlamalar yaptım, cd'ler mp3'ler dinledim, çakra açma çalışmaları yaptım sonuç aynı! Bazen kendimi motive edip 1-2 hafta çikolata yemeden durduğum oluyor ama en fazla okadar. Hipnoz, ya da terapi yöntemlerini denemeyi düşündüm beyindeki yeme duygularını köreltebilen bir yöntem yokmuş. Geçenlerde bir kitap buldum Nevşah Fidan Karamehmet-İyileşmek İstiyorum! Kilo vermek, bağırsak problemlerinin doğru nefes alamamktan kaynaklandığını yazmış. Gayet güzel bir kitap, bir kaç kez da denedim ama benim sorunum bilinçaltında galiba! Bazı kitaplar derki içimde tuttuklarımızmış vücudumuzdaki arızaların sebebi, çözemediğimiz blokajların kaynağı! Ben de düşündüm ki yazarsam yavaş yavaş çözülmeye başlar belki çikolata ile ilgili geçmiş blokajlarım, yemeden duramam diye oluşturduğum zararlı inançlarım! İtiraf ettikçe, paylaştıkça küçültsem unufak etsem içimdeki kocaman çikolata parçacığını ne güzel olurdu! Keşke...